هر ایرانی آزاده و فهیم ومیهن پرست ،طالب سرفرازی ،رشد و پیشرفت ایران است و هرکس که ذره ای از عشق وطن در دل دارد،ضربه خوردن کشور و هموطنش به اندازه یک تلنگر کوچک را هم برنمی تابد.
بعد از انتخابات با شکوه و عزتمند ریاست جمهوری دهم ،عده ای از مردم در اعتراض به نتیجه انتخابات تجمعاتی برگزار کردند.بسیاری از تجمع کنندگان پس از این که دیدند تجمع آنان فرصت را برای خائنین به وطن و مردم (آشوب گران)فراهم می کند تا در پوشش مردم دست به تخریب اماکن عمومی و خصوصی زده و جان انسانهای بی گناه را بگیرند مسیر خود را جدا کرده و دیگر در اینگونه تجمعات شرکت نکردند.
امابعضی از سیاسیون که غالبا در فهم ودرک مسائل از مردم ما گام های زیادی عقب ترند با تهییج مردم و دادن بیانیه های رنگارنگ خواسته یا ناخواسته باعث رونق بازار خرابکاران و اغتشاشگران شدند.
اقدامات بعضی سیاستمداران بی کیاست و بی درایت نتیجه اش این بود که امنیت مردم شریف تهران خدشه دار شده و حس نا امنی برای آنها پدید آید.نمیدانم این سیاست ندانهای سیاستمدار نما ،اگر زمام امور را دردست می گرفتند چگونه با مردم برخورد می کردند؟ و خداوند را شاکرم که علیرغم علاقه ام به موسوی ، موضعی اتخاذ نکردم که در پیشگاه شهدا و امام شهدا سرافکنده باشم.
برای ملت متمدن و فهیم ایران که دیگر فریب عوام فریبی ها و مظلوم نمایی ها را نخواهند خورد ،همان ملتی که خوب میداند که معترضین دلیل قانع کننده برای زیر سوال بردن انتخابات ندارند که اگر داشتند تمام دنیا را از آن آگاه می کردند،واضح و روشن است که عده ای که امنیت مردم را به مخاطره انداخته اند مشتی خائن مزدور بیگانه اندکه در خیابان چادر از سر زنان کشیده و به روی ملت و نیروی شریف انتظامی اسلحه کشیده و دشمنی دیرینه ای با بسیج وسپاه دارند.
این باغیان ویاغیان خدانشناس ،لیاقت ندارند که با آنان به نرمی وملاطفت برخورد شود و مردم خواهان برخورد جدی و فوری با این عوامل شیاطینند.ومردم دست هرکس که در جهت حفظ امنیت ملت تلاش کند به گرمی می فشارند.
